Categories
Uncategorized

Les héroïnes

Les héreoïnes – A short stop motion animation

Les héroïnes

Δύο μοντέρνα κλασικά βιβλία, το ‘Franny and Zooey’ του J.D. Salinger και το ‘The Virgin Suicides’ του Jeffrey Eugenides, με γυναίκες πρωταγωνίστριες που ζωντανεύουν για τους αναγνώστες. Η Φράνι είναι ένα κορίτσι που βιώνει μια συναισθηματική και σε κάποιο επίπεδο πνευματική κρίση στο διαμέρισμα της μητέρας της στο Μανχάταν. Η Σεσίλια είναι μία από πέντε αδελφές που ζουν μαζί σε ένα προαστιακό οικογενειακό σπίτι στο Μίσιγκαν, και έχει ήδη προσπαθήσει να αυτοκτονήσει μία φορά. Ωστόσο, κάνει μια δεύτερη προσπάθεια και αυτή την προσπάθεια είναι που εξετάζει το Les héroïnes.

Αναμφίβολα ένα φιλμ μικρού μήκους που θα εκτιμήσουν περισσότερο οι βιβλιολάτρες, συγχωνεύει τις ζωές των δύο γυναικών και ξαναγράφει το τέλος για έναν από τους χαρακτήρες, ενώ δημιουργεί την αρχή μιας νέας σχέσης. Τα βιβλία είναι τα σπίτια αλλά και τα κτίρια μέσα στα οποία ζουν οι χαρακτήρες, και οι φιγούρες είναι κατασκευασμένες από χαρτί, όπως οι σελίδες από τις οποίες ξεπήδησαν, ενώ ο τίτλος αναφέρεται τόσο στις ηρωίδες της ιστορίας όσο και την ηρωική πράξη της διάσωσης.

Categories
Uncategorized

The uncanny

Σκεπτικό

Η εικόνα μάς καλεί να φανταστούμε έναν καθρέφτη που επιτρέπει να φανούν τα αληθινά συναισθήματα και εκδοχές του εαυτού μας. Οι εκδοχές του ‘Εκείνου’ μας και τα συναισθήματα που είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιηθούν, πολύ επώδυνα για να βγουν στην επιφάνεια. Υπάρχει μια επιθυμία του Εγώ να σκαλίσει (απόπειρα για άγγιγμα στην πρώτη εικόνα), να προσπαθήσει να φτάσει στην αλήθεια. Υπάρχει μια παρατεταμένη αίσθηση πως κάτι βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια. Ωστόσο, ο εαυτός είναι αυτοπροστατευτικός. Στόχος του είναι να κρύψει ή να καλύψει τις σκοτεινές, οδυνηρές, αγχωτικές αναμνήσεις. Αυτό που κρύβεται αναδύεται μερικές φορές ως κάτι φαινομενικά άσχετο ή ‘μασκαρεμένο’ ως κάτι άλλο.

Ο θυμός, που απεικονίζεται στην δεύτερη και στην τελική εικόνα, είναι μια από τις μάσκες που χρησιμοποιείται συχνά. Παρόλα αυτά, η οργή μπορεί να αποσπά την προσοχή αλλά ο εσωτερικός διάλογος παραμένει αμετάβλητος, το συναίσθημα πως υπάρχει κάτι που πρέπει να εξερευνηθεί δεν εξαφανίζεται έως ότου η πραγματική πηγή της αγωνίας αποκαλυφθεί και επεξεργαστεί απροκάλυπτα.